Ludzkość znajduje się w krytycznym momencie swoich dziejów. Jesteśmy świadkami utrwalania się dysproporcji między narodami oraz wewnątrz narodów, pogłębiającej się biedy, głodu, chorób i analfabetyzmu oraz stale pogarszającego się stanu ekosystemów, od których zależy nasz byt. Jednak integracja środowiska i rozwoju, a także większe skupienie uwagi na obu tych zagadnieniach mogą doprowadzić do zaspokojenia podstawowych potrzeb wszystkich ludzi, do zapewnienia im lepszego poziomu życia, lepszej ochrony i zagospodarowania ekosystemów i wreszcie do zapewnienia bezpieczniejszej i bardziej pomyślnej przyszłości. Żaden naród nie może tego osiągnąć sam, jednak wszystkim narodom razem może się to udać – przy powszechnej współpracy w dziedzinie trwałego i zrównoważonego rozwoju. AGENDA 21
Publikacja: Kamienie milowe na drodze do zrównoważonego rozwoju

Głos został oddany.
1. XXIII Sesja Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych

Na sesji zwrócono uwagę na to, że: "po raz pierwszy w historii ludzkości pojawił się kryzys o zasięgu ogólnoświatowym, obejmujący zarówno kraje rozwinięte, jak
i rozwijające się - kryzys dotyczący stosunku człowieka do środowiska. Oznaki zapowiadające ten kryzys widoczne były od dawna - eksplozja demograficzna, niedostateczna integracja niezmiernie rozwiniętej techniki z wymogami środowiska, wyniszczanie ziem uprawnych, bezplanowy rozwój stref miejskich, zmniejszanie się terenów wolnych i coraz większe niebezpieczeństwo wyginięcia wielu form życia zwierzęcego i roślinnego. Nie ulega wątpliwości, że jeśli proces ten będzie kontynuowany, przyszłe życie na Ziemi może być zagrożone. Jest więc sprawą palącą rozpatrzenie problemów zagrożenia środowiska umożliwiającego człowiekowi realizowanie jego najwyższych aspiracji oraz podjęcie kroków dla zapobieżenia temu niebezpieczeństwu. [..] Stało się jasne, że wszyscy żyjemy w biosferze, której przestrzeń i zasoby, jakkolwiek olbrzymie, są jednak ograniczone".

2. Człowiek i jego środowisko- Raport U Thanta,  Sekretarza Generalnego NZ

Dokument ten ma ogromne znaczenie, gdyż przyczynił się do upowszechnienia idei ochrony środowiska i to nie tylko wśród państw członkowskich ONZ, ale i w skali globalnej. Wszystkie następne dokumenty Organizacji Narodów Zjednoczonych są prawnym wyrazem procesu, który zapoczątkowała rezolucja Nr 2398 w wyniku realizacji której, powstał wspomniany już Raport Sekretarza Generalnego ONZ U Thanta pt. Człowiek i jego środowisko. Wróćmy jednak na chwilę jeszcze do samej XXIII Sesji Zgromadzenia Ogólnego NZ. Kryzys w równowadze przyrodniczej wiąże się z długim procesem rozwoju cywilizacyjnego, jednak w wieku XX, gdzie tempo rozwoju techniki wzrosło gwałtownie, przyczynił się wręcz do dewastacji środowiska naturalnego na dużą skalę. Nie dziwi więc fakt, że problemy ochrony środowiska znalazły się w toku dyskusji na XXIII Sesji NZ. Raport U Thanta zawierał informacje o najpoważniejszych zagrożeniach dla środowiska naturalnego z położeniem nacisku na następujące grupy problemowe: problemy osiedli ludzkich, zagadnienia terytorialne i zagadnienia globalne; wyróżnił także przydatną w polityce ochrony środowiska klasyfikację problemów ochrony środowiska na: lokalne, regionalne, krajowe i międzynarodowe; zwrócił uwagę na globalne znaczenie niektórych zagadnień, których bez porozumień międzynarodowych nie da się rozwiązać i wreszcie określił podstawowe problemy, którym miała się zająć konferencja ONZ na temat ochrony środowiska (czerwiec, 1972 r., Szwecja). W toku przygotowań do tej konferencji zebrano liczne i bardzo wartościowe materiały dotyczące rozwiązywania określonych problemów. Niewątpliwie raport pt. Człowiek i jego środowisko w znacznej mierze przyczynił się do upowszechnienia idei ochrony środowiska, a także wytyczył nowy kierunek aktywności państwowej co pociągnęło za sobą stworzenie wyspecjalizowanych służb administracji publicznej do spraw ochrony środowiska.

3. Mamy tylko jedną Ziemię -Konferencja ONZ w Sztokholmie w 1972 r.

To jedno z haseł tej Konferencji, a dzień 5 czerwca ustanowiony został ŚWIATOWYM DNIEM OCHRONY ŚRODOWISKA. Właśnie podczas tej Konferencji ochrona środowiska uznana została za jedną z podstawowych funkcji państwa i integralną część polityki państwowej. Powołany został także zespół roboczy do opracowania zbioru zasad, służących celom tej polityki. (uchwalony został 16 czerwca 1972r. pod nazwą DEKLARACJA KONFERENCJI ONZ W SPRAWIE OCHRONY ŚRODOWISKA). Ważnym wydarzeniem, było powołanie - UNEP (United Nations Environmental Programm) - wyspecjalizowaną agencję ONZ, posiadającą swe własne organy. Siedzibą Rady Zarządzającej agencją jest Genewa, a Sekretariat Rady znajduje się w Nairobi. stolicy Kenii Po zakończeniu Konferencji wzrosła współpraca międzynarodowa w zakresie ochrony środowiska. Zaczęły powstawać nowe terminy, gałęzie wiedzy; w wielu krajach poprawiło się prawodawstwo, a nawet pewne postanowienia wprowadzono do Konstytucji niektórych z tych państw.  W wielu krajach zaczęły powstawać ministerstwa zajmujące się problematyką ochrony i kształtowania środowiska.

4. Nasza Wspólna Przyszłość. Raport ONZ z 1987 r. ( nazywany często Raportem Brundtland – od nazwiska przewodniczącej grupy roboczej, Pani Gro Haarlem Brundtland, Premiera Rządu Norwegii).

W raporcie tym pojawiła się pierwsza definicja zrównoważonego rozwoju – jest to rozwój, który zapewnia zaspokojenie potrzeb obecnych pokoleń, nie przekreślając możliwości zaspokojenia potrzeb pokoleń następnych.

5. Środowisko i Rozwój  Konferencja ONZ w Rio de Janeiro w 1992 r)

Dokładnie 20 lat po Konferencji Sztokholmskiej, w Rio de Janeiro odbyła się Konferencja Narodów Zjednoczonych na temat "Środowisko i Rozwój". Nazwano ją "Szczytem Ziemi", gdyż uczestniczyli w niej przedstawiciele z 179 państw, w randze prezydentów, premierów  lub ministrów). W swoich założeniach nawiązywała do dokumentów Konferencji Sztokholmskiej. Przyjęty został GLOBALNY PROGRAM DZIAŁAŃ  czyli AGENDA 21,  to porozumienie tych właśnie państw, którego przedmiotem było podjęcie nowych działań wybiegających już w XXI wiek. Jego celem było rozpoczęcie nowej ery zrównoważonego rozwoju zgodnego z wymogami ochrony środowiska. Zgodnie stwierdzono, że gospodarka światowa musi zaspakajać potrzeby i wymagania człowieka, ale jej wzrost powinien mieścić się w granicach "pojemności" planety. Podkreślono także, że ochrona środowiska oraz rozwój gospodarczy i społeczny nie mogą być traktowane jako osobne dziedziny.

Światowy Szczyt w sprawie Zrównoważonego Rozwoju. 
Johannesburg  ( 2002)

W planie działań „Szczytu” zapisano: Na Konferencji ONZ nt. Środowiska i Rozwoju (UNCED), która miała miejsce w Rio de Janeiro w 1992 roku, ustalono podstawowe zasady zrównoważonego rozwoju i program działań mający zapewnić jego osiągniecie. Zdecydowanie potwierdzamy nasze zobowiązanie do przestrzegania zasad z Rio, do realizacji w pełni Agendy 21 i Programu Dalszej Realizacji Agendy 21. Zobowiązujemy się również do osiągnięcia uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym celów rozwoju, m.in. zawartych w Deklaracji Milenijnej Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz w ustaleniach poczynionych od 1992 roku na najważniejszych konferencjach Narodów Zjednoczonych i w porozumieniach międzynarodowych.

Komentarze

Brak komentarzy.

Dodaj komentarz

Twoja nazwa - Nick:
Treść komentarza:
Token - przepisz kod z obrazka:

Publikacja została dodana: 28-01-2010, liczba wyświetleń: 6792

Głosuj
Miesiąc:
W tym miesiącu już głosowałeś/aś
Rok:
Ogólnie:
Copyright © 2009 PTH Technika