| Ludzkość znajduje się w krytycznym momencie swoich dziejów. Jesteśmy świadkami utrwalania się dysproporcji między narodami oraz wewnątrz narodów, pogłębiającej się biedy, głodu, chorób i analfabetyzmu oraz stale pogarszającego się stanu ekosystemów, od których zależy nasz byt. Jednak integracja środowiska i rozwoju, a także większe skupienie uwagi na obu tych zagadnieniach mogą doprowadzić do zaspokojenia podstawowych potrzeb wszystkich ludzi, do zapewnienia im lepszego poziomu życia, lepszej ochrony i zagospodarowania ekosystemów i wreszcie do zapewnienia bezpieczniejszej i bardziej pomyślnej przyszłości. Żaden naród nie może tego osiągnąć sam, jednak wszystkim narodom razem może się to udać – przy powszechnej współpracy w dziedzinie trwałego i zrównoważonego rozwoju. AGENDA 21 |
Publikacja: Idea i zasady rozwoju zrównoważonego |
Zadowalająca wszystkich definicja rozwoju zrównoważonego jest przedmiotem sporów w gronie ekonomistów środowiska. W jednej z publikacji naliczono 60 definicji. Pomimo że samo pojęcie jest dość stare, to jednak współczesne dyskusje skupiają się wokół definicji zawartej w Raporcie Brundtland,
Bardziej rozbudowaną definicję zaproponował wybitny ekonomista zajmujący się tą tematyką, H.E. Daly, proponując przyjęcie zasad użytkowania środowiska i zasobów naturalnych w trwały, zrównoważony sposób. Oto one:
1. W odniesieniu do fizycznych rozmiarów nakładów w gospodarce: poprzez świadome ograniczenie ogólnej skali użytkowania każdego zasobu, przekształcić postęp technologiczny z obecnego modelu maksymalizującego przepływ fizyczny w model maksymalizujący efektywność rozumianą jako stosunek efektów ekonomicznych osiąganych przy danym przepływie
2. W odniesieniu do zasobów odnawialnych: poprzez eksploatowanie ich na poziomie gwarantującym maksymalny trwały przychód przeciwdziałać ich wyczerpaniu się. Bardziej szczegółowo oznacza to, że:
a) w odniesieniu do zasobów służących jako nakłady (np. rośliny, zwierzęta) stopa eksploatacji nie powinna przekraczać stopy naturalnej regeneracji,
b) w odniesieniu do zasobów służących jako „odbiorniki” odpadów, takich np. jak atmosfera ziemska, gleba lub wody powierzchniowe, , nie powinna przekraczać odnawialnej zdolności asymilacyjnej,
3. W odniesieniu do zasobów nieodnawialnych: utrzymać ogólny zasób kapitału naturalnego poprzez eksploatację jego nieodnawialnych naturalnych składników (takich jak złoża minerałów) z szybkością odpowiadającą tempu dostarczania gospodarce ich odnawialnych substytutów.
I jeszcze jedna definicja, odnosząca się do rozwoju zrównoważonego, ale ukierunkowanego bardziej na zagadnienia społeczno-ekonomiczne. Została ona również sformułowana przez wybitnych specjalistów w omawianej dziedzinie – D. Pearce’a, E. Barbiera i A. Markandya:
- pojęcie rozwoju rozumianego jako realizacja określonej wiązki społecznie pożądanych celów określających:
- pojęcie realnego dochodu na jednego mieszkańca ( per capita)
- poprawa stanu zdrowotnego i poziomu wyżywienia
- uczciwy dostęp do zasobów naturalnych
- poprawa poziomu wykształcenia
* pojęcie rozwoju uwzględniającego kategorię „trwałości – samopodtrzymywania się”. Należy określić horyzont czasowy, który powinien być nieskończony, aby można było mówić o spełnieniu podstawowej zasady rozwoju zrównoważonego, czyli zasady sprawiedliwości międzygeneracyjnej.
Komentarze
Dodaj komentarz
Publikacja została dodana: 28-01-2010, liczba wyświetleń: 7231
| Głosuj | ||
Miesiąc:
 |
Rok: W tym roku już głosowałeś/aś |
Ogólnie:
|